Михај Еминеску
200 ден.
70 стр., 200 х 140 мм, 2025
„Кутриот Дионис“ од жанровски аспект претставува комбинација од фантазија, историска фантазија, филозофска фикција, филозофска лирика, сатира. Ова прозно дело, класифицирано од науката за литературата како роман, новела или роман бајка, е либерална интерпретација на современата германска филозофија и на антички мотиви, третирајќи теми како патување низ времето и реинкарнација низ објективот на посткантовскиот идеализам. Централниот лик, фантастичен научник, се движи низ времето и низ просторот, меѓу својот мизерен дом, своето претходно постоење како монах во Молдавија од 15 век и своето постоење на повисоко ниво како небесен Зороастер.
Главниот лик Дионис или Дан, преку употреба на волшебна книга, патува низ времето и низ просторот, со нарушување на природниот поредок на реалноста. Сегашноста на Дионис се меша со минатото на Дан, што предизвикува збунетост кај читателите, но крајот на новелата ја засилува енигмата, ама не ја решава.
Еминеску ја започнува својата приказна за суштината на мислата, замислата и смислата, со размислувања во прво лице за субјективноста, квалитетите, перцепцијата на времето и на физичкиот свет, кој е „сон на нашата душа“. Нараторот потоа открива дека ова е цитат од аматерскиот метафизичар Дионис. Тој го опишува вториот како неуреден, но згоден, млад букурештанец, симнат до дното на сиромаштијата и склон на мечтаење. Тој е сирак, роден вонбрачно од мистериозен аристократ и ќерка на свештеник. Иако е страстен езотеричар и читател на свети книги, Дионис најмногу е „суеверен атеист“.
Михај Еминеску (родено име Михаил Еминовичи; 1850 – 1889) е романски писател – романтичарски поет, романописец и новинар, кој се смета и се слави за највлијателен и најпознат романски поет, како и прв современ поет во романската литература. Неговите дела имале силно влијание врз романската култура. Николае Јорга, романски историчар, го смета Еминеску за татко на современиот романски јазик, кој влијаел врз романскиот јазик на ист начин како што Шекспир директно влијаел врз англискиот јазик.
Најголемиот дел од неговиот творечки опус е поетски, објавил три прозни книги, меѓу кои е и новелата „Кутриот Дионис“.